Canım güzel insan,
Üç sene önce bu zamanlarda ülke olarak büyük bir acı yaşamıştık. Sana bir şey olduğu kaygısıyla saatlerce dua edip ağlamıştım. Yıllardır sessiz sedasız kendi içimde duygularımı yaşarken, birden seni kaybetme korkusuyla yüzleşmiştim.
O geceyi dün gibi hatırlıyorum. Aklımdan geçen sayısız düşünceyi ve duygularımı sana hiç söylememiş olmanın verdiği vicdan azabıyla baş başa kalmıştım. Ya bir daha gelmezse, ya bir daha ona bir şey söyleme fırsatı bulamazsam, diye kendi kendimi yiyip bitirdim çaresizce.
Ertesi gün senden cevap gelene kadar ne yemek yiyebildim, ne de bir yudum su içebildim. Kendi kendime dedim ki; Eğer hayattaysa ona içimde hissettiğim duyguları ertelemeden hemen yazacağım. Bunun için kendime söz vermiştim. Başka türlü huzur bulamayacaktım.
Sonra sen geldin. Bir sürü iyi misin, diye attığım mesajlardan birine ''ben iyiyim şükürler olsun'' yazdın. Mutluluktan ağladım mesajın gelince. Sonra hissettiğim tüm duyguları yazıya döktüm. Samimiyetle ne hissediyorsam yazdım. Zaman kaybetmeden sana ulaştırmak istedim. Seni kaybetmekten ve sana ne hissettiğimi anlatmadan, ölmenden/ölmekten çok korktum. Ben seni 2016 yılından beri tanıyorum. Bu duyguları bastırmaya, yok farz etmeye, görmezden gelmeye çok çalıştım. Ama hiç bir işe yaramadı. Sonra vazgeçtim kendime inkar etmekten, kabullendim.
Sana söylemeyi hiç aklımdan geçirmemiştim, ta ki o gece yaşanan Rusya saldırısına kadar. İlk defa o gece sana karşı ne kadar derin ve yoğun duygularım olduğunu anladım. Bunları neden içimde saklamalıydım ki! Ne faydası vardı bunu saklamanın. Bu kadar güzel bir duyguyu paylaşmak varken, hiç yokmuş gibi davranmak, sana ulaşamadığım o gece bana aşırı saçma geldi. Sana yazdım, uzun uzun duygularımı ifade ettim ve hiç geciktirmeden sana yolladım. Sen saygıyla okudun ve o kadar insani bir cevap verdin ki! Gönlümde daha da kıymetli oldun. Senin hakkında yanılmadığım için çok mutlu oldum.
Seni tanıyalı 7 sene, duygularımı sana anlatalı ise iki sene oldu. Seninle olan bağım günden güne güçleniyor. Her gün, bir önceki günden daha yoğun duygular hissediyorum senin için. Şu an iletişimim kopuk seninle. Ne zamana kadar böyle sürer bilmiyorum. İletişimimiz kopsa da, ben de değişen bir şey olmuyor. Sen hep kalbimde, ruhumda, zihnimde, gönlümdesin. İletişim kuramasak da varlığını hissediyorum, bu eşsiz bir duygu. Uzaklarda olsan da nefes alıp verdiğini, aynı gökyüzünün altında yaşadığımızı biliyorum.
Varlığın beni mutlu etmeye yetiyor. İyi ki seni tanımışım, iyi ki duygularımı içime atıp saklamamışım ve seninle paylaşmışım. Ben iki, yıl dönümü yaşıyorum. İlki seni tanıdığım tarih, ikincisi sana duygularımı yazıp yolladığım tarih. İkisi de benim için bir milat. Bana anlayış gösterdiğin için, duygularımı anlayıp, bana hoşgörülü davrandığın için seni sevgiyle kucaklıyorum güzel insan. Senin yaşadığını hissettiğim her an, kalbimden gökyüzüne yüzlerce kelebek uçuyor. Bana hissettirdiğin tüm güzel duygular için gönülden teşekkür ediyorum sana.
1 Mart 2023