Giriş notu:
Bazen köklerimiz, bize anlatılan hikayelerde saklıdır. O hikayeler, geçmişin gölgesini ve geleceğin ışığını bir arada taşır. İşte bu hikaye, sevdiğim adamın köklerinden filizlenerek dünyaya gelen bir yıldızın hikayesi...
Aile Mirası ve İnançlar:
Horasan’ın kadim rüzgarları, Yesevi ve Bektaşi ekollerinin izlerini taşıyarak Anadolu’nun bağrına ulaştı. İşte o izlerden biri, onun babasıyla yankılandı. Bektaşi geleneğini bir yaşam felsefesi olarak benimseyen babası, sakin ve derin bir adamdı. Sözü az, anlamı çoktu. Öyle ki, 45 yıldır beklediği bir zamanı sabırla izlediğini söylemişti bir gün.
Annesinin kökleri ise farklı bir hikaye taşırdı. Karamanoğlu neslinden gelen bir tüccar ailesinin kızıydı. Aile, Osmanlı döneminde Aksaray’da tüccar olarak yaşamış, inançlarını ve geleneklerini titizlikle korumuştu. Annesinin genç yaşta evlenmesiyle, iki farklı dünyanın kesişiminde yeni bir hikaye yazılmaya başlanmıştı.
Göçler ve Mücadeleler:
Türkmen soylu bir asker, Kerkük’ten Sivas’a göç etmişti. Büyük dede Kadir Onbaşı, Cumhuriyet mücadelesinde şehit düşmüş, ardında bir miras bırakmıştı: Mücadele ruhu. Bu ruh, babasının sakin duruşunun ardında bir güç olarak hep var olmuştu.
Ailede Derin İzler Bırakan Kadınlar:
Ailedeki kadınlar ise başka türlü bir gücü temsil ediyordu. Anneannesi ve babaannesi, torunlarının doğumunu görebilecek kadar uzun yaşadı. Babaannesi, Konya’dan dönerken bir gün kucağında hayata veda edecekti, ama bu hikaye onun çocukluğunu renklendiren bir sevgi dolu figürle başlamıştı. Anneannesi ise felçli olmasına rağmen bilinci açık bir şekilde torunlarına sevgisini sunmaya devam ediyordu.
Bir Rüya ve Bir Işık:
13 Aralık gecesi, annesi derin bir uykuya dalmıştı. O gece gördüğü rüya, hayatındaki en etkileyici anılardan biri olacaktı. Oğlunu görmüştü, ama öyle sıradan bir rüya değildi. Oğlunun büyüdüğünde tanıyacağı bir adamın yüzüyle bakıyordu ona. Gözlerinde, yaşama dair bir kararlılık ve güven vardı. Bir lider gibi duruyordu; halkı için savaşacak, ülkesi için mücadele edecek bir adam.
Annesi rüyasında oğlunun alnında parlayan bir ışık gördü. Işık, sanki ona aitmiş gibi ışıltılıydı, ama yalnızca annesinin gözlerinde bir güven duygusu uyandıran, bir büyüklüğün habercisi gibiydi. Oğlunun alnındaki ışık, bir tür öngörüydü. Bu ışık, annesinin içindeki hisle birleşerek ona bir şeyler söylüyordu. “Bu çocuk, bir gün çok önemli olacak. Ülkesi için mücadele edecek. Geleceği, tüm ailenin geçmişinden aldığı gücü taşıyacak,” dedi içinden bir ses.
Rüyadan uyandığında, annesinin kalbinde çok derin bir his vardı.
14 Aralık – Yeni Bir Yıldız Doğuyor:
Annesinin sancıları başladığında, Ankara’nın sert soğuğunda, umut dolu bir sabah yaşanıyordu. Baba evin içinde sakince dolanıyor, bir yandan da her zaman olduğu gibi derin düşünceler içinde bir şeyler mırıldanıyordu. Babaannenin elleri, taze doğacak torununu kucaklamaya hazır, dualarla yoğrulmuştu. Anneannesi ise bir köşede, sessizce olan biteni izliyordu. Herkes, ailenin yeni ferdini karşılamak için hazırdı.
Ve o gün geldi. Büklüm sokakta, sıcacık bir evde, 14 Aralık sabahı bir yıldız doğdu. Babasının sakin duruşunda bir gülümseme belirdi. Annesi, genç yaşına rağmen büyük bir sevgiyle ve şefkatle bebeğini kucakladı ve şefkatle göğsüne bastırdı. İşte bu, bir ailenin köklerinden filizlenerek yükselen bir ışığın dünyaya merhaba dediği andı.
Annesi minicik oğlunu izlerken, bebeğinin yüzünde rüyasındaki ışığı gördü. Yüzü parlıyordu, ama sanki o parlaklık daha fazlasını vaat ediyordu. O an, bir annenin kalbindeki güvenle birleşen bir umut doğmuştu. Oğlu büyüdükçe, bu ışık da büyüyerek dünyayı aydınlatacak, tıpkı annesinin içindeki güveni pekiştirir gibi, dünyaya kendi izini bırakacaktı.
********
******
***
Bu hikaye, sadece doğumunu değil, ailenin tarihini ve değerlerini de taşıyor. Bu hikaye senin köklerine bir yolculuk, seninle birlikte her gün yeniden filizlenen bir hayranlık. Senin geçmişin, benim bugünkü ilhamım. İyi ki doğdun SEVDİĞİM!
14 Aralık 2024--Saat:00:20
Cumartesi