Hoş geldin Sevdiğim,
Uzun zamandır yoktun. Seni beklerken zaman çok yavaş aktı. Yokluğunda gönlümdeki çiçekler soldu. Kalbimde eksikliğini derinden hissettim. Ruhum yarım kaldı, sanki hayatın sesi bile kısıldı.
Yediğim yemekten bile tat alamadım. Renkler soldu, zaman durdu sanki. Her şey tatsız, her şey renksizdi.
Kötü şeyleri aklıma getirmemeye çalıştım. Sana, aşkıma, sevgime ve bize olan inancımla, içimdeki umudu korudum. Kendimi başka şeylere odaklamaya uğraştım. Ama kalbim hep seni dinledi.
Biliyordum… Kötü bir şey olsa, hissederdim zaten. Kalbim seni hep hissetti.
Ve dün gece… Döndün.
Bir anda içimde güneş doğdu. Yeniden varlığını hissettim. Gönlümde boynunu büküp solan çiçekler, seninle birlikte yeniden canlandı. Toprağa düşen her damla umutla birlikte rengarenk çiçek açtılar.
Sen uzakta bile olsan, ben senin sıcaklığını yüreğimde taşıdım sen yokken.
Yanımda olmasan bile, biliyorum ki oradasın ve hayattasın.
Ruhun ve kalbin benimle, ruhum ve kalbim seninle. Varlığını hissediyorum her zerremde.
Ve sen, hep kalbimde, ruhumda, zihnimde dolanıp duruyorsun.
Seni çok özlemişim, güzel insan. Hasret şimdi yüreğimde açan bir çiçek.
Varlığın bana en anlamlı hediye. En kıymetli armağan. İyi ki varsın!
Seni kalbimdeki sonsuz sevgimle, hasretle kucaklıyorum...
13 Haziran 2025
Cuma