İnsanın içinde de mevsimler dönüp durur. Üzgünsen yağmurlar yağar. ıslatır kirpiklerini. Kırıldıysan kırağı çalar yüreğine. Mutluysan, çiçekler açar içinde, buğdaylar başak verir gönlünde.
Sonra şiir olur, mısra olur dilinde...
Bu yeniden bir dirilişin öyküsü.
Şimdi taptaze bir bahar mevsimi,
var yüreğimde.
Tuttun yüreğimden kaldırdın beni.