GECE ve MEKTUPLAR

İletişim için tıklayın!

 


“Kelimeler bazen sessizlikten daha çok konuşur.”

Adam uzun zaman sonra loş ışıkta, gecenin sessizliğinde kadının ona yazdığı mektupları yeniden okuyordu. Tabletin ekranından yansıyan ışık, odanın karanlığında titriyordu. Satırların arasında kadının sesi, sanki fısıldıyormuş gibi onun ruhuna akıyordu. Her cümlede yüzünde hafif bir tebessüm beliriyor, kaşlarının arasındaki çizgi onu hem düşünceli, hem huzurlu gösteriyordu. Parmakları ekranda yavaşça kayarken, kelimeler doğrudan kalbinden geçiyordu.

Kadının ruhu ise görünmez bir gölge gibi odanın bir köşesindeydi. Göğsü kıpır kıpır, nefesi hafif titrek. “Duygularım ona ulaşıyor,” diye fısıldadı kendi kendine. Adam her satırda biraz daha ona yaklaşıyor, kadın her bakışında biraz daha adamın gülümsemesini hissediyordu. Gece, iki kalbin arasındaki ışıkla dolmuştu; mektuplar köprü olmuş, duygular birbirine karışmıştı.

Bir satırda durdu adam. Gözleri geçmişe takıldı; yıllar önceki küçük notlar, birlikte gülüşleri, uzun sessizliklerin ardından paylaştıkları ilk içten itiraflar, bir anda gözlerinin önünde canlandı. Gülümsedi; bazen bir satırın ardında onun kahkahasını, bazen bir cümlenin sonunda o bakışları hayal etti.

Kadın, uzaktan bakarken onun bu sessiz tepkilerini hissedebiliyordu. Kalbi dolup taştı; kelimelerin ötesinde, görünmez ama güçlü bir bağ vardı aralarında.  

Gece uzundu ama iki kalbin ışığı hiç sönmedi. Mektuplar bittiğinde, ikisi de derin bir nefes aldı; kelimeler sadece okunmakla kalmamış, ruhlarına da dokunmuştu. Sessizlik içinde, görünmez bir gülümseme paylaştılar; geçmiş ve geleceğin, şimdiyle birleştiği bir anın tadını çıkardılar.

Ve o an, her şey kelimelerin ötesine geçti. Geceyi saran sessizlik, iki kalbin senfonisine dönüştü; birbirlerine duydukları sevgi, sessiz ama kesin bir söz gibi oradaydı. Zihinler konuşuyor, kalpler birbirini anlıyor, ruhları bir oluyordu. Zaman durmuş gibiydi. O an, dünyanın en güzel ama en gerçek mucizesiydi: sevgi, kelimelerden daha güçlüydü. Kadın gönlünden dökülen kelimelerle adamı sarıp sarmalamıştı. Adam ise o an, gönlündeki çiçek bahçesinde kadına sarılmış hasret gideriyordu. 

08-09-2025

BAHAR

"Güzel günler sana gelmez,sen onlara yürüyeceksin."Mevlana

Yorum Gönder

Yorumlarınız onaylandıktan sonra yayınlanacaktır.

Daha yeni Daha eski