Merhaba güzel insan,
Hayatım boyunca doğrularımı söylemek ve kendi gibi bir insan olmak istedim. Ancak çocukken yaşadıklarım beni bundan uzaklaştırdı. Bir gün yaramazlık yaptığımda annem bana, "Doğruyu söylersen dövmeyeceğim," dedi. Yüzüne baktım annemin, ona güvendim. O kadar inanmıştım ki ona, doğruyu söyledim. Ama beni yine de dövdü. O an, çocuk aklımla "Demek ki doğruyu söylemek iyi bir şey değil, acı veren bir şey" diye düşündüm. İşte o günden sonra, yaptığım hiçbir şeyi itiraf etmedim. Hep sonuna kadar inkar ettim. Çünkü doğru söylemenin beni korumadığını öğrendim.
Ama içten içe hep dürüst olmak istedim. O kadar çok arzuluyordum ki… Hayal ettiğim bir dünya vardı: "Hiç yalan söylemek zorunda kalmayacağım, hep doğruları söyleyebileceğim bir dünya…" Ne yazık ki, bu dünyayı yaşamak hiç kolay olmadı. Kendim gibi davranmayı, gerçek "ben" olmayı her zaman istedim. Ne zaman dürüst olmaya çalışsam, bu birilerini rahatsız etti.
Sonra seni tanıdım… Hayatımda ilk kez, birine hiç yalan söylemedim. Çünkü sen özgürlükçüsün, hoşgörülüsün, anlayışlısın, sen bana kızmazsın. Yanında hiçbir şeyden korkmadan gerçek "ben" olabiliyorum. Yanında maskelerimi çıkarıyorum. Sen beni doğrularımı söylediğim için üzmezsin, incitmezsin. İlk defa, bu kadar dürüst olabilmek ve kabul edilmek benim için bir özgürlük. Bu yüzden sana olan sevgim çok özel ve çok derin.
Yetişkin bir birey olduktan sonra, bu seferde insanların yalanları güven duygumu çok zedeledi. Özellikle sevdiklerimin bana yalan söylemesi, insanlara karşı güvenimi yitirmeme sebep oldu. Onlar bana yalan söyledikleri için huzur duyarken, Allah bana onların yalanlarını bir bir ifşa etti. Biliyor musun Allah vergisi sezgilerim beni hiç yanıltmıyor. Beni kandırdığını zanneden insanları hiç bozmadım. Doğruyu bildiğim halde, utanmasınlar diye yüzlerine vurmadım. Araya mesafe koymayı tercih ettim.
Beni mutlu edecek bir yalandansa, beni üzecek doğruyu tercih ederim her zaman. Hatırlarsan sen de bana en başta, gerçek adım diye başka bir isim söylemiştin. Sana onun gerçek adın olmadığını, bana ne olursa olsun doğruyu söylemeni rica etmiştim. Sen de, evet gerçek adım bu değil dedin. Sana da söylemiştim o zaman. Gerekirse bilgi verme, sebebini açıkla ama ne olur bana yalan söyleme diye. Bugüne kadar güvenimi sarsacak hiç bir şey söylemedin bana. Ben sana bu yüzden çok güveniyorum ve inanıyorum. Bir insana tüm kalbimle güvenmek, inanmak o kadar değerli bir duygu ki benim için.
Seninle birlikte, hayatın içinde hep kendim gibi olabilmeyi öğreniyorum. Ruhuma duyduğun saygı, bana kattığın huzur ve benim sana karşı hep dürüst olmam için verdiğin güven için sana minnettarım.
İyi ki varsın. Senin varlığın, en büyük gücüm.
Sonsuz sevgilerimle...
29 Kasım 2024--Saat:12:00
Cuma